Het verhaal achter de West Germany pottery
Soms aangeduid als Fat Lava, German Art Pottery en soms atelieraardewerk, heeft West German Pottery, na jaren genegeerd te zijn door verzamelaars en interieurliefhebbers, eindelijk zijn dag in de zon!
Je herkent een West-Duits stuk vaak als je het ziet, ze kunnen behoorlijk sculpturaal zijn, vaak gemaakt in gekke, felle kleuren of het andere uiteinde van de schaal, met de kleur van je keuze uit de jaren 70, ja je raadt het al bruin! Je zult ook een groot aantal ervan zien bedekt met een dik lava-achtig glazuur dat langs de zijkanten druipt, dit staat bekend als Fat Lava.
Het zou je vergeven kunnen worden als je denkt dat ze misschien naar een retro Room 101 moeten worden verbannen, maar je zou ZOO verkeerd zijn. West-Duitse keramiek wordt enorm onderschat en als je er snel bent, zijn de prijzen nog steeds heel redelijk. WGP beleefde zijn eerste bloeitijd in de jaren vijftig en kende vervolgens in de jaren zestig en zeventig een tweede bloei in populariteit. Sinds de jaren negentig neemt de belangstelling langzaam weer toe.
West-Duits aardewerk heeft een verbazingwekkende geschiedenis. Na de oorlog werd Duitsland opgesplitst in 'landenzones': de VS, de Sovjet-Unie, Groot-Brittannië en Frankrijk, maar in 1949, slechts vier jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, nam het de naam West-Duitsland aan en werd niet alleen de aardewerkindustrie snel weer opgebouwd. maar de hele economie ervan stond bekend als Wirtschaftswunder of het Wonder aan de Rijn. Duitsland had een overvloed aan geschoolde arbeiders en dit is waar het West-Duitse aardewerk begon. Op een gegeven moment waren er meer dan 100 fabrieken en kleinere aardewerkateliers. Scheurich, Carstens, Bay, ES en Dümler & Breiden waren de meest productieve producenten, maar er waren andere producenten die in veel kleinere aantallen maakten, kijk uit naar stukken van Roth, Marei en Ceramano.
Informatie over sommige makers en stukken is vaag; er is bijvoorbeeld niet veel bekend over sommige kunstenaars uit kleinere pottenbakkerijen, maar er wordt voortdurend nieuwe informatie ontdekt. Het is een van de echt opwindende dingen van het verzamelen van WGP. Je kunt voor een paar pond een klein stukje kopen om er een paar jaar later achter te komen dat het eigenlijk gemaakt is door een kunstenaar en nu echt verzamelbaar is!